Popularne posty

środa, 17 sierpnia 2011

KuC Fiordzki

Heeey . To ja D . teraz dodaje kolejną rasę podkreślam iż jej nie lubię bo ta rasa według mnie  i J. przypomina KOTA XDDD .

Wysokość od 130 do 148 cm. Waży od 400 do 550 kg (około 880 do 1210 funtów). Występują różne odmiany maści bułanej, pręga grzbietowa od ogona po grzywę, kończyny ciemne, zazwyczaj pręgowane. Typową cechą dla tej rasy jest ciemny pas włosów w wewnętrznej części grzywy. Na zewnątrz włos jest srebrzysty. Gruba szyja łagodnie przechodząca w tułów, zad silny, kłąbszczotki pęcinowe. Charakterystyczną cechą jest strzyżenie grzywy na kształt półksiężyca zaokrąglony, niewyraźnie zarysowany, krótkie mocne nogi, niezbyt obfite.  

Temperament

Konie fiordzkie mają spokojny temperament. Są bardzo spokojne nawet jako źrebięta. Są wspaniałymi końmi dla dzieci ze względu na swoje usposobienie.

Historia, pochodzenie

Rasa fiording jest rasą prymitywną, to znaczy zbliżoną do konia pierwotnego (przypomina go dzisiaj koń Przewalskiego). Fiordingi były używane jeszcze przez wikingów i to one najprawdopodobniej dały początek rasie kuca islandzkiego. Za ich czasów służyły jako konie bojowe oraz były wykorzystywane do ciągnięcia pługa. Od tego czasu rasa ta jest używana na roli, w hipoterapii oraz jucznie.

Użytkowość

Obecnie konie fiordzkie startują w konkursach ujeżdżenia, skoków, w zaprzęgach, a nawet w WKKW.

Hodowla

Kraje specjalizujące się w hodowli fiordingów: Norwegia, Dania, Niemcy. W Polsce występują, głównie u osób prywatnych.
Potocznie nazywane są fiordami.

Nowa Prowadząca .

Heeeyy To ja D. chcialam wam powiedzieć że dolancza do mnie moja koleżanka J . Będziemyy wspólnie prowadzić tego blooga . :D Rozpoznawać Ją będziecie :
- Pierwsza Litera Posta zawsze będzie różowa np: '' Hey '' :D
-  Będzie też pisać '' Hey to ja J . :D
 Niedlugo dodam posta o innych koniach :D

 

piątek, 29 lipca 2011

Koń Czystej Krwi Arabskiej

Trochę o Arabach .. no tak mówiłam wam że ja mam listę ulubionych ras . ! a więc u mnie na tej liście do numeru 1o !  Są dobre rasy koni które ja lubie ale już od 1o nie za bardzo podobają mi się rasy . ! zawsze jest u nich jakiś ' - ' Araby są u mnie 8 lub 9 na liście dobree miejsce . ! 


Najstarsza i najbardziej pożądana rasa koni na świecie. Araby, bo tak się powszechnie mówi o koniach czystej krwi arabskiej, to konie szlachetne, gorącokrwiste, o charakterystycznym wklęsłym profilu i odrobinę odmiennej, niż inne konie, budowie szkieletu. Przez hodowców rasa oznaczana symbolem oo.
Pochodzenie koni arabskich owiane jest tajemnicą. Istnieje na ten temat wiele legend, ale jedyne, co tak naprawdę wiadomo, to że rasa liczy sobie co najmniej 2500 lat, co czyni ją najstarszą rasa koni na świcie.
Najpiękniejsza legenda dotycząca powstania rasy brzmi następująco: "Wtedy wziął Bóg garść południowego wiatru, tchnął w niego oddech i stworzył konia. Rzekł do niego: imię twoje jest arabskie, dobro jest związane z twoją grzywą, zdobycz - z twoim grzbietem. Wybrałem ciebie spośród wszystkich zwierząt jucznych i zrobiłem z twojego pana - twojego przyjaciela; dałem ci siłę do lotu bez skrzydeł".
Inne legenda mówi, że konie arabskie to potomkowie pięciu klaczy Mahometa. Pewnego razu Mahomet postanowił wypróbować swoje konie odmawiając im przez cały dzień dostępu do wodopoju i pozwalając, by przez cały dzień cierpiały pragnienie. Następnie otworzył zagrodę i kazał trąbić sygnał wzywający do boju. Wszystkie zwierzęta w dzikim galopie popędziły do wodopoju, a jedynie pięć klaczy stawiło się na rozkaz Mahometa nie zaspokoiwszy pragnienia. Klacze te nosiły imiona Hadbah, Saglavi, Kuhejlan, Hamdani i Abajah. Mahomet uczynił je pramatkami koni czystej krwi arabskiej. Hodowlę koni arabskich podniósł do obowiązku religijnego, a swoim zwolennikom wypełniającym ten rozkaz obiecywał nagrodę w niebie: "im więcej ziaren jęczmienia dasz swojemu koniowi, tym więcej grzechów będzie ci odpuszczone".
Nie wiadomo, czy legenda ma cokolwiek wspólnego z rzeczywistością, wiadomo natomiast, że przez ponad 1000 lat Beduini udoskonalali rasę konia czystej krwi arabskiej poddając zwierzęta surowej selekcji. Stworzyli ten sposób konia, któremu w pięknie i harmonii nie dorównuje żaden inny. Arabowie swoje konie traktowali jak członków rodziny, w ciężkich warunkach pustyni bezwzględnie polegali na sobie nawzajem. Tę zależność i przywiązanie najlepiej ukazuje stare arabskie przysłowie mówiące: "niech głodują i odczuwają pragnienie moje dzieci, ale nigdy mój koń". 
Koń arabski wyróżnia się charakterystycznym szkieletem: ma zaledwie 16 par żeber, 5 kręgów lędźwiowych i 16 kręgów ogonowych. Dzięki temu jego grzbiet jest krótki i lekko wklęsły, zad prosty, ogon wysoko osadzony. Głowa araba jest mała, krótka, delikatna, o charakterystycznym wklęsłym profilu, między oczami widnieje trójkątna wypukłość, tzw. jibbah. Chrapy miękkie, szerokie. Szyja długa, pięknie wygięta, elegancka. Grzywa i ogon jedwabiste. Kończyny długie, szczupłe, suche, o wydanych stawach, skośnych pęcinach, bez szczotek. Kopyta zdrowe, o twardym rogu, ładnie uformowane. Dopuszczalna wysokość w kłębie wynosi 144-152 cm, ale araby mogą być tez mniejsze, zależnie od regionu pochodzenia, jakości pastwisk, itp.
Konie arabskie czystej krwi, zgodnie z arabską tradycją, klasyfikowane są na pięć linii, pochodzących od pięciu klaczy Mahometa. Kuhejlan uważane są za najbardziej rasowe, a choć nazwa ta oznacza "czarną antylopę", konie te są zazwyczaj gniade lub skarogniade. Linia Saglavi odznacza się uroda i elegancją, oraz siwą maścią. Ród Abajah nie jest aż tak ładny, ale za to bardzo wytrzymały, a jego przedstawiciele mają zazwyczaj maść kasztanowatą. Pozostałe dwie linie to konie szybkie, różnych maści. Niezwykle rzadko spotyka się konie czystej krwi arabskiej o maści całkowicie karej.    
Araby odznaczają się żywym temperamentem, są jednak końmi łagodnymi, podatnymi na szkolenia, łatwymi w ułożeniu. Są inteligentne, pozytywnie nastawione do ludzi, przywiązane do swojego pana. Nie lubią samotności, nie powinno się ich zostawiać samych w stajni czy na wybiegu, a jeździć tylko w weekendy. Potrzebują ciągłego kontaktu z człowiekiem, w innym przypadku stają się osowiałe, brakuje im energii. Nie są wymagające. 


czwartek, 28 lipca 2011

Koń Fryzyjski

Kocham tę rasę koni jest u mniee ..  hmm ... 4 na liście ! u  mnie to bardzo dobrze . ; PPP A więc podobają mi się wgl . cechy tej rasy m.in . : maść . ! ma tylko ' czarną ' <3333 . I wgl . podoba mi się jego grzywaaa ! ; **** <33

 
Koń fryzyjski (fryz) pochodzi z Holandii (Fryzja). W hodowlach dopuszcza się maść wyłącznie karą, jednak w dwóch odmianach: krucza (wymagana u reproduktorów) i płowiejąca. Jest użytkowanym zaprzęgowo i wierzchowo koniem gorącokrwistym. Coraz częściej można je jednak spotkać na zawodach ujeżdżeniowych.
Fryzy pochodzą od prymitywnego konia leśnego, używane były niegdyś szczególnie przez germańskie i fryzyjskie jeździectwo jako konie ogólnoużytkowe. Do 1609 krzyżowano je z końmi Półwyspu Iberyjskiego (andaluzyjskie, lusitano). Fryz miał swój wkład w kształtowaniu brytyjskich ras kuców dales i fell, a poprzez old english black wziął także udział w tworzeniu shire. Oldenburg i dole gudbransdal są blisko spokrewnione z koniem fryzyjskim.  
Fryz jest koniem o spokojnym temperamencie. W kłębie osiąga 150 cm - 175 cm . Jego cechą charakterystyczną jest mocna łopatka, grzywa i gęsty ogon, głowa jest wydłużona, o krótkich uszach. Szczotki pęcinowe są bujne, a kopyta z ciemno zabarwionego, twardego rogu.
Takie cechy budowy jak właśnie skośna, mocna łopatka, mocno zabudowany zad, szeroka klatka piersiowa, wysoko osadzona szyja i skłonności do naturalnego ganaszu (ustawienie głowy) umieszczają fryzy w grupie koni ras barokowych (koń andaluzyjski, lusitano, lipicański).
Na początku, w Rzymie konie te były wyjątkowo brzydkie. Jednak, gdy skrzyżowano go z innymi rasami powstał dzisiejszy koń fryzyjski. Fryzy są wręcz stworzone do powożenia, predestynują je do tego takie cechy takie jak skośna łopatka, mocno umięśniony zad i wysoka akcja nóg przednich. Są mądre i pojętne. Posiadają półciężką budowę i wysoko osadzoną szyję.




Hafilnger

Haaa . ! Xd teraz postanowiłam napisać o mojej 3 lub 2 ulubionej rasie . !
Haflinger !  <33 ` Jeden pan ze wsi ma akurat Haflingiera Semii ; *** <3 ona pojechała się ' gonić ' Xd ahh... no to się mówi kiedy ona i ogier ... nie muszę chyba tłumaczyć ?! ; >

Haflingery są najwyższymi kucami o mocno rozwiniętym tułowiu, suchych kończynach oraz rozłupanym zadzie. Przedstawiciele tej rasy stosunkowo późno dojrzewają (używa się ich do pracy w wieku 3,5 roku), są długowieczne i łagodne.
Dodatkowo:
Wysokość w kłębie: 140-150 cm
Obwód klatki piersiowej: 170-175 cm
Obwód nadpęcia: ok. 19 cm Masa ciała: 400-500 k 
Zasadniczo haflinger jest efektem krzyżowania czterech ras koni: noryckiej, bośniackiej, huculskiej, czystej krwi arabskiej. Zalicza się go do koni typu jucznego.








Koń Czystej Krwi Hanowerskiej

Ohh .. jak ja uwielbiam tą rasę :D  ` Jeden pan ze wsi miał ładnę klacz i źrebaka krwi hanowerskiej :D matka miała na imię DAZY ( dejzii ) a na mała wołałam  ' Słoneczko ' i przychodziła ! : )) Nie uwieżycie oswoiłam ją że za mną chodziłaaa uuhh .. jak ja ja kocham niestety wczoraj wyjechały i na        70 % nigdy już ich nie zobaczę przykre co nie ? ; (( -.- Trochę o Tej rasie :

Koń hanowerski to elegancki koń gorącokrwisty o harmonijnej budowie ciała. Występują wszystkie rodzaje maści. Znakowane piętnem.
Uzyskuje wysokość około 162 - 175 cm.
W roku 1714 Hanower stał się częścią Imperium Brytyjskiego wskutek ślubu księcia regenta z królową angielską. Dzięki temu w hanowerskiej hodowli koni wcześnie przystąpiono do krzyżowania z końmi pełnej krwi angielskiej. Gdy inne hodowle rozpoczynały dopiero krzyżowanie uszlachetniające pełną krew, pogłowie koni hanowerskich było już w okresie konsolidacji - ustalenia i stabilizacji cech dziedzicznych. Ogiery hanowerskie wprowadzano więc do innych hodowli jako element szlachetny. Stadnina krajowa w Celle wyhodowała do czasów motoryzacji wiele bardzo dobrych koni roboczych i kawaleryjskich. Później szybko i z powodzeniem zmieniła kierunek na produkcję nowoczesnych koni do sportu jeździeckiego.
Dziś koń hanowerski zaliczany jest do najwyżej cenionych raz koni startujących w międzynarodowych konkursach skoków i ujeżdżeniowych. Swoją sławę zawdzięcza spokojnemu temperamentowi, doskonałej skoczności i elastyczności oraz eleganckim chodom.

Rasy koni


W tej notce będą jednak same rasy .
Oto one :
To były rasy KONI. Teraz czas na rasy KUCÓW :

Umaszczenia Koni

Konie charakteryzują się wielką różnorodnością umaszczeń.
Wyróżniamy takie umaszczenia koni :
  • Maść kasztanowata
  • Maść gniada
  • Maść kara
  • Maść izabelowata
  • Maść bułana
  • Maść siwa
  • Maść biała
  • Maść myszata
  • Maść srokata
  • Maść tarantowata
  • Maść dereszowata
  • Maść siwa w hreczce
Ale to nie wszystko : - )
Poza ogólnymi maściami , wyróżniamy również typy umaszczeń :
  • Typ Tobiano - ( charakterystyka ) biały koń z kolorowymi plamkami na ciele , zaczynającymi się od głowy po klatkę piersiową , od łopatek po zad , często obejmując również kłodę. Nogi białe. Jest to najczęstsza odmiana.
  • Typ Overo - przeciwieństwo Tobiano. Występują białe plamki które mają nieregularny kształt i postrzępione brzegi. Zaczynają się na bokach i brzuchu konia rozchodząc się przez kark , kłodę i zad.
  • Typ Tovero - połączenie typu Tobiano i Overo , lecz żeby je stwierdzić ( jest bardzo rzadkie i trudne do rozpoznania ) rodzice danego konia muszą mieć dokumenty ( klacz ( matka ) musi być Tobiano a ogier ( ojciec ) musi być Overo albo na odwrót. Wtedy źrebię może się urodzić w typie Tovero).
To tyle o głównych umaszczeniach i typach. Jednak u nie których koni występuje również dodatkowa biała plamka , np.: na karku albo na nodze konia.
Oto spis takich " dodatkowych dekoracji " :
  • Skarpetka - odmiana na nodze konia w formie białego pasa obejmującego pęcinę.
  • Koronka - odmiana na nodze konia w formie wąskiego białego paska obejmującego nasadę kopyta.
  • Pończoszka - odmiana na nodze konia w formie wąskiego białego pasa obejmującego staw skokowy.
  • Gwiazdka - odmiana na pysku konia w formie pojedynczej białej plamy występującej mniej więcej na wysokości oczu.
  • Łysina - odmiana na głowie konia w formie podłużnego białego pasa ciągnącego się wzdłuż całego pyska; może być wąska lub szeroka; szeroka zwykle jest szerokości odległości między oczami konia.
  • Strzałka - odmiana na pysku konia w formie podłużnego białego pasa o rozszerzonym górnym końcu , zwężającego się ku dołowi; zwykle zaczyna się nieco powyżej oczu konia.
  • Latarnia - odmiana na pysku konia podobna do szerokiej łysiny , jednak zachodząca częściowo na oczy i pysk konia, lekko rozszerzona u góry.

Czyszczenie konia

Czyszczenie konia jest bardzoo ważne , przecież nie pojedziemy z koniem który jest w błocie oraz nawet w swoim łajnie . ! a więc tak trochę o czyszczeniu 

1. Czyszczenie kopyt - Pielęgnacje konia zaczynamy od czyszczenia kopyt . Należy złapać go za nogę w okolicach pęciny i powiedzieć ' noga ' lub ' daj noge' . Kopyto czyścimy kopystką wokół tzw.strzałki . Uważaj szczególnie przy czyszczeniu rowka strzałkowego , by nie zranić konia tak samo postępuj z innymi kopytami ! W przypadku czyszczenia tylnych kopyt złam konia w okolicę pęcin i wyciągnij noge lekko ku tyłowi . Dzięki temu rumak nie będzie miał Cie jak kopnąć . 
 
2.Czyszczenie sierści - Kiedy skończymy czyścić kopyta zabieramy się za czyszczenie sierści konia . W tym celu używamy szczotki włosianej i zgrzebła które służy do oczyszczania szczotki. Czyszczenie zacznij za uszmi konia i zgodnie z układem sierści szczotkuj szyję , kłodę i nogi po obu stronach .
 
3.Rozczesywanie grzywy i ogona -Najpierw rozplącz ogon i potem delikatnie rozczesz go szczotką do włosia . PAMIĘTAJ  ! przy tej czynności stań z boku konia a nie od tyłu , bo może cie kopnąć ! Następnie za pomocą delikatnego grzebienia rozczesz grzywę lub grzywkę . 
 
4.Przemywanie -Za pomocą gąbki przetrzyj oczy i nozdrza konia . Łagodnie przemyj oczy , potem wyciśnij gąbkę i przetrzyj nozdrza i pysk . Po tej czynności przepłucz gąbkę . Osobną gąbką przetrzyj odbyt konia . Potem umyj ręce i oby dwie gąbki 

 5. Na koniec .. - Zwilżoną szmatką przetrzyj całe ciało konia zgodnie z układem sierści . Dzięki temu usuniesz pozostały brud , a sierść będzie lśniąca i gładka . 
 
Pamiętaj aby co jakiś czas czyścić szczotkę o zgrzebło !!!!!
 

Wyposażenie konia

Najważniejsza jest KANTARA 
kantara , czyli uździennicy , używa się często do prowadzenia konia z ziemi .Może być wykonana z różnych materiałów , zwykle jest wzmocniona skórą co dodatkowo chroni głowę konia przed obtarciami .
Siodło i strzemiona 
Siodło powinno być stabilne , by nie uszkadzało skóry konia podczas przesuwania się tarcia. Jest wiele typów siodeł , których używa się w różnych sportach konnych . Najpopularniejsze z nich to siodło wszechstronne .Do ujeżdżania skoków i jazdy westernowej służą specjalne rodzaje siodeł.Pod siodło podkłada się czaprak w ten sposób chroni koni przed kurzem i potem w czasie jazdy . Popręg mocuje siodło na grzbiecie i zapobiega przesuwaniu się .Strzemiona ułatwiają wsiadanie i zsiadanie z konia i są podporą do nóg w czasie jazdy . 

 Ciekawostka - Aż do początku XX w . kobiety jeździły konno w długich sukniach . 






środa, 27 lipca 2011

Wyposażenie Jeźdźca

Wyposażenie jeźdźca dzielimy na dwa człony: wyposażenie podstawowe i wyposażenie dodatkowe  . Zaczynamy od wyposażenia podstawowego . 


                   Wyposażenie podstawowe
Każdy jeździec powinien obowiązkowo nosić toczek , czyli specjalny kask chroniący głowę . Toczek musi być dobrze dopasowany i mieć odpowiednie atesty . Na początek wystarczają wysokie kalosze i wygodne spodnie , najlepiej bez szwów .  
 


              Wyposażenie dodatkowe
Osoby które zamierzają często jeździć konno , powinny kupić sobie specjalne spodnie jeździeckie BRYGESSY  ( fakt nie umiem tego napisać ale umiem wypowiedzieć bryczesy :D ) Brygessy chronią przed jakimi kolwiek obtarciami . Prawdziwi jeźdźcy noszą bawełniane rękawiczki  , skórzane lub gumowe buty jeździeckie . Wysokie cholewy zapobiegają obtarciom łydek .